مرداد ماه-2-1401

داشتم مطالب گذشته خودمو میخوندم دیدم توی یک مقطعی چه تنشی بدی رو تجربه کردم...و چقد حس ناراحتی به مخاطب های اینجا دادم ..امیدورام که منو ببخشن.

ولی از اینکه از اون دوران عبور کردم و تجربه کردم خوشحالم کلا.اما خب همون موقع اینو درک نکردم..فک کردم زندگی تهشه و من داغون ترین ادم روی زمین هستم..

چرا اینو گفتم ؟؟ چون تو یک دورانی هستم که باید بین چندتا تصمیم مهم انتخاب کنم.و هر کدومش برای خودش تو موقعیتش مهمه..برای همین تصمیم گیری کردن برایم سخت شده.اما یک چیزی مثل قبلنا نیست و اون نگرانی بیش از حد استرس های زیاد و کلی اضطراب پنهان که زندگیمو تحت تاثیر گذاشته بود ندارم..به این رسیدم گه ادم تا اشتباه نکنه یاد نمیگیره..گیرم که اشتباه کنم ..خب دیگه زندگی رو بر روی خودم تلخ نکنم شده که شده...بله خلاصه.

پدر هر چی فیلم جنگی که همش تو زیر دریایی هستن رو درو اوردم.

همینطور ماجرا جویی

دلم یک پیانو و یک عدد تلسکوپ میخاد....